Dzisiaj słów kilka na temat szafirka :)
Podobnie jak inne kwiaty cebulowe charakteryzuje się one długą trwałością. Bardzo lubię w kwiatach cebulowych obserwowanie poszczególnych faz wzrostu. Prezentowane szafirki zakupiłam kiedy kwiatostany były jeszcze schowane między liśćmi i prawie niewidoczne. Z dnia na dzień rosły i cieszyły oko.
Szafirek (Muscari) to roślina z rodziny szparagowatych. W Polsce w uprawie najczęściej spotykamy szafirek armeński (Muscari armeniacum), szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides) oraz szafirek groniasty (Muscari neglectum).
Nie znam dokładnie genezy nazwy tego kwiatu, ale na pewno z uwagi na kolor kwiatów jest powiązana z szafirem ;)
Nie znam dokładnie genezy nazwy tego kwiatu, ale na pewno z uwagi na kolor kwiatów jest powiązana z szafirem ;)
Jeżeli macie ogród i nie macie jeszcze szafirków to czas to zmienić :) Cebulki sadzimy jesienią, na przełomie września i października. Najlepiej sadzić je w grupie, na głębokości około 7 cm.
A oto szafirki w moim "wydaniu" :) Zdjęcia obrazują kilkudniowe kompozycje więc liście gdzieniegdzie już lekko żółte, ale kwiaty cały czas się mocno trzymają.
Jako pierwsze prezentuję szafirki w łódeczkach z kory....a skoro kwiaty niebieskie, to dla kontrastu woda taka, kawa z mlekiem.....możemy przyjąć, że po deszczu :)
Poniżej szafirki znalazły swoje miejsce w osłonie na świeczkę. Spód wyścielony mchem. Jedną z cebulek przy pomocy wykałaczki umocowałam na zewnątrz. Ażurowy charakter osłonki pozwolił dodatkowo na poprzeplatanie gałązek.
Uwielbiam szafirki, Twoje są bardzo eleganckie, bardzo miło mi się je ogląda.pozdrawiam
OdpowiedzUsuń